Η σιωπή μας -για την ώρα- προς απάντησή τους.

Αυτό, δεν θα έπρεπε να είναι είδηση, πια. Το ανάποδο, ίσως. Όπως και να έχει με τους «κουκουλοφόρους», σπίτια μας, δεν θα μας κλείσουν.

Βγαλ’ τη σκούφια σου και βάρα μας. Είσαι συνένοχη με τα μνημόνιά σου. Πολλά προβλήματα διογκώθηκαν και νέα δημιουργήθηκαν, μετά τις περικοπές που επέβαλες και εσύ.

Τυχεροί, όσοι τον είδαμε μαζί με τον Σαντάνα, μια αξέχαστη νύχτα πριν πολλά χρόνια, στο θέατρο του Λυκαβηττού. 

Αποτρόπαιο το θέαμα… Σωστά το είπε, ο πρόεδρος της Κολομβίας Γκουστάβο Πέτρο, πως η βία, δεν μειώνεται φτιάχνοντας φυλακές, αλλά πανεπιστήμια. Δείτε τι του απάντησε ο Μπουκέλε, ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ, που έφτιαξε τις εν λόγω φυλακές.

«Η Ελλάδα στις καρδιές μας». Σκίτσο της Αμερικανίδας Άντρια Αρόγιο για τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.

Μακάρι να ήταν η Η Ελλάδα στις καρδιές μας» για αντίθετο λόγο.

Too little too late. Ήθελα να τον δω, αν είχε ακόμη δυο χρόνια (κυβερνητικής) θητείας, αν θα το έκανε και όχι πριν το μικρό χρονικό διάστημα που μεσολαβεί πριν τις εκλογές. Επίσης, κρατάω μικρό καλάθι, αν πήρε από μόνος του την πρωτοβουλία.

«Winds of change» από την ανάποδη τώρα, 34 χρόνια μετά. Αστείοι…

Πάντα οι κηδείες σε περιστάσεις που το αίσθημα της ελευθερίας του λαού πιεζόταν κάτω από ολοκληρωτικά καθεστώτα, ήταν η αφορμή και το άλλοθι, για να δείξουν την αντίθεσή τους. Αξίζει εδώ, να διαβάσουμε το αρκετά υποτιμημένο ποίημα του Σωτήρη Σκίπη, που επισκιάστηκε από τον «Θούριο» του Σικελιανού.

Γιατί μετά την ανείπωτη τραγωδία, μου φαίνεται αυτό, ότι ανήκει σε άλλον αιώνα, ενώ ουσιαστικά μεσολάβησαν πολύ λίγες μέρες; Σε άλλον αιώνα και μικρό σαν το κεφάλι μιας καρφίτσας…

Δεν έχει τραγουδάκι, σήμερα. Οι λόγοι, ευνόητοι. Τι να ακούσουμε και πώς;