Ας θεωρήσουμε, για χάρη της συζήτησης, αλλά και επειδή το πιστεύω, ότι η Νεφέλη Μεγκ όντως ενδιαφέρεται για τα ζητήματα που έθεσε στη συνέντευξη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και οι προθέσεις της ήταν καλές και ειλικρινείς. Σε μία σειρά θεμάτων όμως, ενώ η αναγνώριση του προβλήματος ήταν ορθή, οι λύσεις που πρότεινε η Νεφέλη ήταν από προβληματικές και αποπροσανατολιστικές έως επικίνδυνες και αυταρχικές.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προσπαθεί να τείνει προς τη μετριοπάθεια και να προσποιείται ότι σέβεται ένα υποτυπώδες δημοκρατικό πλαίσιο. Ξέρουμε όμως πώς διοικεί, ποιους ωφελούν τα μέτρα του και πόσο τον ενδιαφέρει η πολυφωνία της ενημέρωσης και το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Η συνέντευξη όχι απλά ξέπλυνε μία αυταρχική και βίαιη κυβέρνηση, αλλά έκανε κάτι χειρότερο. Προτείνει ως λύσεις, σε άτομα της ηλικίας μας, που ακόμη διαμορφώνουμε την πολιτική μας συνείδηση, αυτές που κατά την άποψη μου θα εντείνουν την κοινωνική ανισότητα και την ανελευθερία που βιώνουμε. Δηλαδή ένα άτομο που παρατηρεί προβληματικές καταστάσεις γύρω του και τώρα σχηματίζει την άποψη του για το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, θα κλείσει τη συνέντευξη θεωρώντας πως ο Μητσοτάκης δεν ήταν αρκετά τολμηρός και θα έπρεπε να «σπάσει και άλλα αβγά», ενώ οι πραγματικές λύσεις είναι τελείως διαφορετικές ή ακόμα και προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Το πρώτο ζήτημα στο οποίο θέλω να σταθώ είναι οι απεργίες στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Παρακάτω είναι το σχετικό απόσπασμα στην αντίστοιχη χρονική στιγμή:
ΒΙΝΤΕΟ 1 Timestamp: 7:09 ΜΜΜ
Ενώ η Νεφέλη είναι προφανώς, και δικαιολογημένα, ενοχλημένη από την κατάσταση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στην περιγραφή των προβλημάτων συμπεριέλαβε τις συχνές απεργίες και τις στάσεις εργασίας. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι οι απεργίες αυτές συμβαίνουν για να καταδείξουν τα προβλήματα που η Νεφέλη αναφέρει, αλλά και για να ασκήσουν πίεση προς την άμεση επίλυση τους. Μάλιστα αυτό το λέει μετά από ό,τι συνέβη στα Τέμπη, ενώ ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι σιδηροδρομικοί έκαναν επανειλημμένα απεργίες στην προσπάθεια να ακουστούν οι προειδοποιήσεις τους. Απεργίες οι οποίες κρίνονταν παράνομες και καταχρηστικές και είχαν ως στόχο να σώσουν τις ζωές μας. Το δίδαγμα λοιπόν είναι να ακούμε τους απεργούς. Και εγώ ταλαιπωρούμαι στη μετακίνησή μου, όμως προσπαθώ να μάθω γιατί απεργούν οι εργαζόμενοι και όχι να τα βάλω μαζί τους. Η απεργία δεν είναι το πρόβλημα, είναι η λύση.
Επίσης, η Νεφέλη επιμένει για τη μη εφαρμογή του νόμου της κυβέρνησης περί προσωπικού ασφαλείας, δηλαδή για την ύπαρξη κάποιου ελάχιστου προσωπικού, σαν να ζητάει στην ουσία την επιβολή της κανονικής λειτουργίας των μέσων. Καταρχήν, αυτό είναι το νόημα και ο μηχανισμός πίεσης της απεργίας, ότι δεν συνεχίζουν να λειτουργούν όλα φυσιολογικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προφανώς φοβάται την κατακραυγή που θα ακολουθούσε και προσπαθεί να «επαναφέρει» τη Νεφέλη, εξηγώντας της πως η απεργία είναι συνταγματικό δικαίωμα, αλλά γενικά συμφωνεί μαζί της. Δηλαδή αυτή πίεσε τον πρωθυπουργό να γίνει αυστηρότερος εναντίον των απεργών, που αποδείχθηκε ότι, αν τους ακούγαμε, δεν θα πέθαιναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Τελικά, όταν η Νεφέλη είπε πως δεν την ικανοποιεί η απάντηση, τότε ο πρωθυπουργός της πρότεινε να καλέσει την επόμενη φορά τους/τις απεργούς, ώστε να απολογηθούν. Καλά πήγε αυτό.
Αργότερα, η Νεφέλη φαίνεται πραγματικά ενοχλημένη από την αστυνομική βία, και πάλι ορθά, αλλά προτείνει να αυξηθούν οι κάμερες που φέρουν οι αστυνομικοί:
ΒΙΝΤΕΟ 2 Timestamp: 19:14 Αστυνομική Βία
Αρχικά να πούμε πως εδώ και δύο χρόνια υπάρχει σχεδόν πάντα ένας ένστολος με κάμερα πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ και καταγράφει τις συγκεντρώσεις και τις πορείες, ενώ σχεδόν πάντα από πάνω πετάει drone της αστυνομίας. Τα φαινόμενα αστυνομικής βίας αδιαμφισβήτητα έχουν συνεχίσει να πληθαίνουν και τα βίντεο που τα καταδεικνύουν παραμένουν εσωτερικής κατανάλωσης. Άρα οι κάμερες θα μπορούσαν ήδη να χρησιμοποιούνται, όπως προτείνει η Νεφέλη, αλλά δεν το κάνουν. Αμφιβάλλω ότι θα αλλάξει κάτι με το να τις αυξήσουμε. Αντιθέτως, ενισχύεται το αίσθημα της αστυνομοκρατίας και της ανασφάλειας, τα άτομα νιώθουν πως και μόνο η παρουσία τους σε μία διαμαρτυρία αρκεί για να στοχοποιηθούν, με αποτέλεσμα να φοβούνται να διαδηλώσουν.
Η Νεφέλη δεν έκανε λόγο για την υποχρέωση των σωμάτων ασφαλείας να φέρουν διακριτικά και ατομικούς αριθμούς, κάτι το οποίο ποτέ δεν τηρούν και σίγουρα θα βοηθούσε την εξιχνίαση πολλών υποθέσεων με κακοποιημένα (είτε ψυχολογικά, είτε σωματικά) υποκείμενα. Έτσι η αστυνομία, αν ήθελε, θα μπορούσε να αναγνωρίσει τους επιτιθέμενους αστυνομικούς, ενώ τα άτομα που δέχονται τη βία θα μπορούσαν, μαζί με τις καταγραφές των φωτορεπόρτερ και από τα κινητά παρευρισκόμενων, να διεκδικήσουν ποινικές διώξεις, καθώς θα μπορούσαν να καταδείξουν τους δράστες. Ενώ οι ΕΔΕ αναφέρθηκαν σύντομα, δεν έγινε λόγος για απόταξη, ποινικές διώξεις, έρευνες από ανεξάρτητα συμβούλια και δικαστικές αρχές και όχι έρευνα από το ίδιο το σώμα που ως γνωστόν οδηγεί στη συγκάλυψη. Βέβαια καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε από τα βασικά, να μην πηγαίνει δηλαδή ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη να συμπαρασταθεί στο τμήμα σε αστυνομικούς που μόλις έχουν δολοφονήσει ένα 18χρονο παιδί, όπως συνέβη στην υπόθεση Σαμπάνη.
Στη συνέχεια, η Νεφέλη φαίνεται να διαμαρτύρεται με έντονους μορφασμούς προς τον πρωθυπουργό σχετικά με τη φορολογία:
ΒΙΝΤΕΟ 3 Timestamp: 41:06 Φορολογία
Η Νεφέλη υποστηρίζει έναν επίπεδο συντελεστή φορολόγησης. Για να το πούμε απλά με ένα παράδειγμα, ας υποθέσουμε ένα σταθερό συντελεστή 30%. Αν ένα άτομο έχει εισόδημα 10.000 ευρώ τον χρόνο και ένα άλλο άτομο 1.000.000, τότε εφόσον και στα δύο άτομα θα παρακρατηθεί ένα 30%, το πρώτο άτομο θα έχει τελικό εισόδημα 7.000 ενώ το δεύτερο 700.000 ευρώ. Ενώ το πλουσιότερο άτομο πληρώνει περισσότερα χρήματα σε φόρους με το ίδιο ποσοστό, το σύστημα αυτό είναι άδικο, καθώς αυτό το άτομο που έχει δυσανάλογα μεγαλύτερη δυνατότητα συνεισφοράς στη φορολογία, δεν το κάνει. Εδώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δίκιο, λέγοντας ότι ένας προοδευτικός φόρος είναι προτιμότερος, δηλαδή να αυξάνεται το ποσοστό με όσα περισσότερα χρήματα βγάζεις, και ότι τα άτομα που κατέχουν περισσότερα θα έπρεπε να συνεισφέρουν και περισσότερα. Δηλαδή η Νεφέλη κατάφερε να κάνει έναν άνθρωπο που εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχει πράξει τίποτα για την αναδιανομή του πλούτου στη χώρα και νομοθετεί ώστε οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι, να προσπαθεί να εξηγήσει πως δεν γίνεται να γίνουμε ακόμα πιο άδικοι προς τα κατώτερα οικονομικά στρώματα. Φυσικά, η όλη συζήτηση είναι τελείως αποπροσανατολιστική, γιατί η φορολογία παρουσιάζεται ως δαιμονική, ενώ είναι ένα σημαντικό εργαλείο αναδιανομής του πλούτου, δηλαδή ενίσχυσης των φτωχών, και θα μπορούσε να χρηματοδοτεί πράγματα όπως η υγεία, η παιδεία και οι μεταφορές, για τις οποίες η Νεφέλη σωστά διαμαρτύρεται, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν θέλει οι πλούσιοι να πληρώσουν περισσότερα, ώστε να βελτιώσουμε.
Το τελευταίο ζήτημα στο οποίο θεωρώ ότι η Νεφέλη προτείνει κάτι άκρως επικίνδυνο είναι στο θέμα των φυλακών:
ΒΙΝΤΕΟ 4 Timestamp: 49:32 Αύξηση Πλαισίου Ποινών- Φυλακές
Ενώ και οι δύο συμφωνούν ότι η αυστηροποίηση των ποινών δεν είναι η λύση, η Νεφέλη προτείνει περισσότερες και μάλιστα ιδιωτικές φυλακές. Στη συνέχεια, ευτυχώς, το διορθώνει (μετά από μία ακόμα επισήμανση του Κυριάκου Μητσοτάκη – κλαίω) και διευκρινίζει πως εννοεί κατασκευή και όχι λειτουργία των φυλακών από ιδιώτες. Αυτό το λέει ενώ παραδέχεται ότι «και οι φυλακισμένοι έχουν δικαιώματα», αλλά υποστηρίζει ότι οι συνθήκες κράτησης είναι άθλιες και αν χτίζονταν νέες θα βελτιώνονταν. Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχουν πολλά περιστατικά όπου τα δικαιώματα των κρατουμένων δεν έχουν γίνει σεβαστά σε θέματα άσχετα από τις κτιριακές δομές και οι συνθήκες θα μπορούσαν να είναι δραματικά καλύτερες ακόμα και με τις υπάρχουσες, άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η πρώτη κατά προτεραιότητα πρόταση μας.
Επίσης, αυτό που λέει η Νεφέλη προέρχεται από την αντίληψη της ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι καλύτερος από τον δημόσιο, κάτι που ξανά και ξανά καταρρίπτεται. Σίγουρα όμως είναι προκλητική η εισαγωγή του παράγοντα του κέρδους σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα, όπως οι φυλακές. Αυτό όμως που πραγματικά μου κάνει εντύπωση, ενώ η ίδια τονίζει ότι τα νομικά είναι η σπεσιαλιτέ της ως νομικού, είναι η παντελής έλλειψη κατανόησης που επιδεικνύει για τις αιτίες που προκαλούν την εγκληματικότητα και για τους σκοπούς που τελικά εξυπηρετούν οι φυλακές. Η Νεφέλη είπε: «Γιατί δεν δίνετε σε έναν ιδιώτη να χτίσει μία καλύτερη φυλακή αφού δεν έχετε πού να βάλετε τους εγκληματίες, από το να είναι γύρω γύρω». Γιατί ως γνωστόν στις φυλακές είναι οι κακοί και οι εγκληματίες (not). Οι φυλακές είναι ταξικές. Αν είσαι φτωχός και κλέψεις για την επιβίωση σου, θα πας στη φυλακή. Αν είσαι πλούσιος θα έχεις πολύ καλούς/ες δικηγόρους, ενώ αν είσαι πραγματικά πολύ πλούσιος τότε θα έχεις φίλους που μπορούν να αλλάξουν τους νόμους, ώστε αυτό που κάνεις να πάψει να είναι παράνομο (από τους πρώτους νόμους της Ν.Δ. ήταν το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών).
Οπότε Νεφέλη, οι «καλύτερες» φυλακές δεν είναι η λύση, και αν δεν θέλουμε οι «εγκληματίες» να είναι «γύρω γύρω», τότε το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι η καταπολέμηση της φτώχειας. Καταπολέμηση της φτώχειας δεν σημαίνει ανοίγω πόλεμο εναντίον των φτωχών, που αυτό φαίνεται να κάνει η αστυνομία που θες να φέρει περισσότερες κάμερες, αλλά αντίθετα συμπεριλαμβάνει τη φορολόγηση των πλουσίων, που δεν σου αρέσει, και την ενίσχυση των δημόσιων αγαθών και δομών όπως αυτές που αφορούν την Υγεία, την Παιδεία και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Όμως δεν θες ούτε οι εργαζόμενοι που διεκδικούν ακριβώς αυτά να απεργούν. Ε τι θέλεις πια, βρε Νεφέλη;
______________
