Είθισται τα μνημονικά αφιερώματα σε μεγάλους αθλητές να γίνονται με αφορμή την συμπλήρωση κάποια «στρογγυλής» επετείου, σε ρυθμό πενταετίας (5ετία, 10ετία κτλ.).
Όμως τα social media μέσα στην προβλεψιμότητά τους παίζουν περίεργα παιχνίδια. Πριν λίγες ημέρες και συγκεκριμένα στις 18 Αυγούστου το Facebook μου θύμιζε πως συμπληρώνονταν 31 χρόνια από όταν ο σπουδαίος Λάρι Μπερντ αποφάσιζε να αποχωρήσει από το μπάσκετ, «προδομένος» από έναν τραυματισμό στη μέση.
Αξίζει να σταθεί κανείς σε ορισμένα από τα λόγια του για να αντιληφθεί την κοσμοαντίληψη του ανθρώπου: «Ο τραυματισμός μου πάει καλύτερα αλλά δεν μπορώ να επανέλθω στο 100%. Θα μπορούσα να παίζω 40 παιχνίδια τη χρονιά, όμως δεν έχω μάθει να προσεγγίζω το μπάσκετ έτσι». Ο μόλις 35χρονος Μπερντ θα παρέδιδε δίπλα στο μάθημα πρωταθλητισμού που προηγήθηκε ακόμη ένα ψυχικής αυτογνωσίας δηλώνοντας: «Δεν είναι ημέρα θλίψης. Είναι συναισθηματικά φορτισμένη μέρα αλλά όχι μέρα θλίψης.».
Η υπενθύμιση του Facebook γίνεται αφορμή για ένα ακόμη flash back. Ήταν τέλη της δεκαετίας του 1990 και το Eurosport είχε μπει στα σπίτια μας συστήνοντάς μας το NBA. Μεταξύ άλλων είχαμε την ευκαιρία να δούμε στιγμιότυπα από αγώνες αλλά και tributes στους αστέρες του παρελθόντος.
Μια από αυτές τις εκπομπές λοιπόν, θα είχε για σημείο αναφοράς το 1987, όταν ο Μπερντ θα προσέφερε στο μπασκετικό κοινό μια από εκείνες τις στιγμές ζώσας ποίησης. Επρόκειτο για το 5ο ματς των τελικών της Ανατολής όπου οι Celtics θα αντιμετώπιζαν την πιο σκληρή -στα όρια του αντιαθλητικού αρκετές φορές- ομάδα του πρωταθλήματος, τους Detroit Pistons, στην έδρα των τελευταίων.
Μετά από μια τάπα σε lay up του ίδιου του Μπερντ οι Pistons είχαν την κατοχή και κάθε ελπίδα φαινόταν χαμένη για τη Βοστώνη, μέχρι που ο «χωριάτης από το French Lick» («the Hick from French Lick» ήταν το παρατσούκλι του) 5 δευτερόλεπτα πριν την λήξη του παιχνιδιού διάβασε τα μάτια του Αϊζάια Τόμας και έκλεψε την πάσα του guard των Pistons που προοριζόταν για τον (μισητό) center της ομάδας Μπιλ Λαμπίρ.
Με μια ρευστή κίνηση, ο Μπερντ μάζεψε την μπάλα, και πάσαρε στον συμπαίκτη του -κι έναν απο τους πλέον υποτιμημένους «κοντούς» του αθλήματος- Ντένις Τζόνσον, ο οποίος έβαλε το καλάθι που θα κέρδιζε το παιχνίδι. Ballgame: Celtics 108, Pistons 107. Οι Celtics τέσσερις μέρες μετά θα εξασφάλιζαν την παρουσία τους στον τελευταίο τελικό NBA εκείνης της θρυλικής ομάδας που σε λιγότερο από μια εξαετία κατέκτησε 3 φορές το κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου.
Δεν θα επρόκειτο για μια ενέργεια που σε βάθος χρόνου θα συνοδευόταν από την κατάκτηση ενός τίτλου. Θα επρόκειτο όμως σίγουρα για ένα από εκείνα τα στιγμιότυπα που θα συνόψιζε τη φιλοσοφία του ανδρός εντός και εκτός γηπέδου, χτίζοντας τον θρύλο του ανθρώπου εκείνου που κατορθώνει να μεγαλουργεί κόντρα στα στατιστικά δεδομένα. Με απόλυτη επιμονή για την επίτευξη του στόχου του.
Ο ίδιος ο Μπερντ άλλωστε στον δρόμο του για την επιτυχία θα φρόντιζε να διαλύσει τη δομική αναντιστοιχία ανάμεσα στο αδύναμο -για τα συμφραζόμενα του ΝΒΑ- σώμα του και το πανίσχυρο πνεύμα του. Ήταν αυτό το mentality που θα τον διατηρούσε στην αφρόκρεμα του σπορ για μια πενταετία ακόμη, παρά τους φρικτούς πόνους που ήταν αναγκασμένος να υποστεί.
«Ποιο ήταν το κίνητρό σου για να ασχοληθείς με το μπάσκετ» θα τον ρωτούσαν το 1988 -την καλύτερη με αυστηρά προσωπικούς όρους χρονιά του; «Η φτώχεια» θα απαντούσε, για να πει την μισή αλήθεια. Αργότερα θα μαθαίναμε ολόκληρη την ιστορία: Για τη μητέρα που κάνει δύο δουλειές για να τα φέρει βόλτα, τον αλκοολικό πατέρα που οδηγείται στην αυτοκτονία λίγο μετά το διαζύγιο και τον έφηβο που τα δίνει όλα στο μπάσκετ. Δοκιμασία, διαφυγή, πάλη, νίκη, κορύφωση, πτώση. Ένας κύκλος ζωής μοιάζει να συνδέει τους βίους υψηλής πίεσης και ανταμοιβής βίους των αθλητών με τους δικούς μας.
Δεν είναι άλλο από αυτό το αφήγημα ζωής που συνθέτει έναν μύθο με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο και καταφέρνει μέσα από φωτογραφικές απεικονίσεις της να μας προσφέρει πολύτιμα μαθήματα. Με πιο σπουδαίο το να μην τα παρατάς ποτέ. Και να μην αφήνεις τα μάτια σου από την -πάσης φύσεως- μπάλα.
Larry Bird passing ability 😳 pic.twitter.com/uQuNoccPJ9
— Jaycob Ammerman (@Jammer2233) June 18, 2022
