Ένας χρόνος έχει περάσει, όταν έγραφα από αυτή ακριβώς τη θέση για τις μελισσούλες του Γιώργου Καραφυλλίδη, που είχαν χαθεί, που «πέταξαν μακριά» λόγω των φονικών πυρκαγιών στον Έβρο. «Σκληρός θάνατος σε έναν άνισο αγώνα», είχε γράψει τότε, τον Ιούλιο του 2023, ο Γιώργος και για ακόμα μια χρονιά φέτος είμαστε θεατές στο ίδιο κακογραμμένο έργο από τους ίδιους αναξιόπιστους «σκηνοθέτες».
Ένας χρόνος, επίσης, έχει περάσει, όταν ένας μαυρόγυπας έψαχνε αλαφασμένος το σπίτι του μετά τις πυρκαγιές στον Έβρο, στο δάσος της Δαδιάς. Μα, δεν βρήκε τίποτα, κανένα σπίτι, κανέναν φίλο του, καθώς οι φλόγες είχαν κάψει τα αρχέγονα δέντρα μαύρης πεύκης και τις φωλιές των σπάνιων αρπακτικών πουλιών.
Ένας χρόνος έχει περάσει, όταν στη Ρόδο δολοφονήθηκαν (ναι, για δολοφονία πρόκειται) περίπου 2.500 ζώα από τις καταστροφικές φωτιές του Ιουλίου του 2023.
Και ερχόμαστε στο σήμερα: 11 με 12 Αυγούστου του 2024. Φωτιές στη βορειοανατολική Αττική. Καμένα σπίτια, περιουσίες, δάση, ζώα και μια γυναίκα (σε άλλο άρθρο αυτό). Και φυσικά, επειδή βρισκόμαστε στην Ελλάδα και δεν είναι αυτονόητη η παιδεία για όλους: Φιλοζωικές, άνθρωποι με Α κεφαλαίο, να κάνουν χιλιάδες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ (ρε γαμώτο)… «Μην αφήνετε πίσω στη φωτιά τα ζώα».
Κι όμως, όπως είπαμε παραπάνω, στο ίδιο έργο θεατές. Στο ίδιο έργο απάνθρωποι, τέρατα του ανθρώπινου είδους: Δεμένα ζώα σε αυλές, ζώα παρατημένα από τους ιδιοκτήτες τους, καθώς «αυτά» δεν αποτελούν προτεραιότητα και φυσικά χιλιάδες αδέσποτα, να κοιτούν σαστισμένα εδώ και εκεί.
Συνένοχος στο έγκλημα δεν είναι μόνο ο «Μητσοτάκης γ@μιέσαι», αλλά και εσύ. Εσύ που έφυγες για να σωθείς από τη μανία της φωτιάς και όχι μόνο δε νοιάστηκες για το ζωάκι σου, το κατοικίδιό σου, που υποτίθεται αγαπάς, που το βγάζεις βίντεο και το αναρτάς στα social media μπας και πάρεις κανένα like παραπάνω και σε αναγνωρίζουν στον δρόμο, γελοίε και κακομοίρη (απ)άνθρωπε, αλλά το έδεσες κιόλας στην αυλή για να καεί μια και καλή.
Είναι δυνατόν, ΕΣΥ να νοιαστείς για το αδέσποτο;;
Σύμφωνα με πληροφορίες, στις φωτιές της βορειοανατολικής Αττικής, πάνω από 153 ζώα έχουν σωθεί, δύο από αυτά έχουν καταλήξει, ενώ 6 νοσηλεύονται με σοβαρά εγκαύματα. Τα 153 ζωάκια εγκαταλείφθηκαν (!) ή παραδόθηκαν οικειοθελώς από τους ιδιοκτήτες τους.
Διασώστες-ήρωες, που είχαν ως προτεραιότητα και αυτές τις ζωές, έσπασαν αλυσίδες, πήδηξαν αυλές και μάντρες, με σκοπό να σώσουν τα ζώα.
Πόσα χάθηκαν όμως μέσα στις φωτιές; Θα το μάθουμε τις επόμενες ώρες, όπως και θα το ξεχάσουμε τις επόμενες ώρες. Τόσο απλά.
Αντί επιλόγου (και για να μην ξεχνιόμαστε)
Αυτές τις ώρες, που η χώρα μας (ξανά) καίγεται, καλό είναι να έχουμε πάντα στο μυαλό μας και να μην ξεχνάμε τις επικές ατάκες του Πρωθυπουργού της Ελλάδας:
-«Φωτιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε».
-«Κάποια στιγμή το δάσος θα καεί».
-«Δεν είναι δυνατόν να περιμένει από μια κυβέρνηση να φροντίσει όλα τα δάση της επικράτειας με την ίδια επιμέλεια. Θυμίζω ότι η έκταση των δασών έχει αυξηθεί. Δεν έχουν τα δάση την ίδια οικολογική σημασία».
«εκεί στη δυτική Πελοπόννησο μονίμως μας βγάζει δουλίτσα».
Ελπίζοντας για ένα διαφορετικό καλοκαίρι 2025-Ελπίζοντας να μην χρειαστεί να γράψω ξανά τέτοιο άρθρο-Ελπίζοντας…
