Την νομοθεσία περί ελευθερίας του Τύπου του αναγκάστηκε να υπενθυμίσει στο Μαρόκο το δικαστικό σώμα της Γαλλίας κατά την εξέταση αγωγής που κατέθεσε το κράτος ενώπιον του Ποινικού Δικαστηρίου του Παρισιού το καλοκαίρι του 2021 εναντίον της Διεθνούς Αμνηστίας και της οργάνωσης Forbidden Stories με την κατηγορία της δυσφήμισης.
Ειδικότερα, κατά την εκδίκαση της υπόθεσης την Τετάρτη, η εισαγγελία απάντησε απορριπτικά στις καταγγελίες του Μαρόκο κατά των γαλλικών οργανώσεων, οι οποίες αποκάλυψαν ότι το βασίλειο χρησιμοποιεί το λογισμικό Pegasus με στόχο την κατασκοπεία, υπενθυμίζοντας ότι οι χώρες δεν επιτρέπεται να υποβάλλουν αγωγές για δυσφήμιση βάσει του νόμου περί ελευθεροτυπίας.
Για «σκοτεινές πολιτικές οντότητες» και ορισμένα μέσα ενημέρωσης που «συνωμοτούν εναντίον του Μαρόκου σε μια κακόβουλη προσπάθεια εκφοβισμού του» έκανε λόγο το κράτος, μέσω του κυβερνητικού πρακτορείου ειδήσεων, χαρακτηρίζοντας ως «ψευδείς ισχυρισμούς» τις αποκαλύψεις της Διεθνούς Αμνηστίας και του Forbidden Stories, ενώ τόνισε ότι το βασίλειο βασίστηκε σε στοιχεία κατά τη διεξαγωγή έρευνας, «αποδεικνύοντας τον δόλιο χαρακτήρα των ισχυρισμών».
«Κάθε πρόσωπο ή φορέας που διατυπώνει κατηγορίες κατά του Μαρόκου πρέπει να προσκομίζει αποδείξεις, διαφορετικά, θα επωμιστεί τις συνέπειες της συκοφαντικής δυσφήμισης ενώπιον της δικαιοσύνης» δήλωσε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Jeune Afrique ο υπουργός Εξωτερικών και Συνεργασίας του Μαρόκο, Νασέρ Μπουριτά (Nasser Bourita), σύμφωνα με δημοσίευμα του Middle East Monitor. Στην ίδια κατεύθυνση, το κυβερνητικό πρακτορείο ειδήσεων αρνήθηκε ότι στόχος του Μαρόκο ήταν να υπονομεύσει την ελευθερία της έκφρασης, υποστηρίζοντας ότι επεδίωκε «μάλλον να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τη φήμη του». Κατά το πρακτορείο ειδήσεων, το Ραμπάτ επιδιώκει απλώς «να κάνει χρήση του δικαιώματός του να απαιτήσει την αποκατάσταση των ζημιών και των παραπόνων που έχει υποστεί, δεδομένου του σοβαρού αντίκτυπου των κατηγοριών».
Παράλληλα, το κυβερνητικό αφήγημα ἀφησε υπονοούμενα για άνιση πρόσβαση των χωρών στη δικαιοσύνη και αδυναμία υπεράσπισης έναντι «κατασκευασμένων κατηγοριών για που παρουσιάζονται από ανεύθυνα μέσα ενημέρωσης ως απόλυτα γεγονότα», υποστηρίζοντας πως η αποδοχή της εκάστοτε καταγγελίας θα έπρεπε «να μην υπόκειται σε αμφισβήτηση».
