(Άρθρο του πρώην πρέσβη της διπλωματικής αντιπροσωπείας της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ελλάδα, Μαρουάν Εμίλ Τουμπάσι)
«Αυτό που μας απειλεί σήμερα είναι ένας θανάσιμος κίνδυνος που δεν είχαμε αντιμετωπίσει άλλοτε και δε νομίζαμε πως θα αντιμετωπίσουμε κάποια μέρα. Πρόκειται για τον εμφύλιο πόλεμο». Με αυτές τις λέξεις ο Ντάνιαλ Πλάτμαν, καθηγητής Εβραϊκής Ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο του Ισραήλ περιέγραψε την σημερινή κατάσταση στο αποικιακό, κατοχικό κράτος.
Παρά ό,τι συμβαίνει αυτές τις μέρες με τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας απέναντι στην κυβέρνηση Νετανιάχου, που δεν έχουν όμοιό τους από την ίδρυση του κατοχικού κράτους του Ισραήλ από το 1948 και έπειτα, σε βάρος των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, του λαού μας, ειδήσεις και εικόνες έκαναν το γύρο των ευρωπαϊκών Μέσων Ενημέρωσης αλλά και των εβραϊκών σε σχέση με το ολοκαύτωμα που διέπραξαν στο χωριό Χουάρα νεοφασίστες. Η λέξη «πογκρόμ» σημαίνει «σφαγή» και χρησιμοποιήθηκε για να περιγραφεί το έγκλημα σε πολλά άρθρα και σχόλια. Ορισμένα ΜΜΕ αναφέρθηκαν στο πογκρόμ του χωριού Χουάρα σαν «ολοκαύτωμα» θυμίζοντας όσα υπέφεραν οι Εβραίοι στα χέρια Ναζιστών της Γερμανίας και άλλων χωρών. Ένα βράδυ του Νοέμβρη του 1938 έμεινε στην ιστορία ως «Νύχτα των Κρυστάλλων» κατά το οποίο δολοφονήθηκαν και λεηλατήθηκαν ή κάηκαν περιουσίες Εβραίων όταν οι ηγέτες των Ναζιστών ξεκίνησαν σειρά πογκρόμ κατά αντιφρονούντων , αριστερών, Γερμανοεβραίων και άλλων εθνικοτήτων.
Σχολιάζοντας τα γεγονότα, ένας Εβραίος φίλος αντισιωνιστής στο Ισραήλ, είπε:
«Όποιος είδε το περασμένο βράδυ τι έγινε στη Χουάρα και τις φωτιές που άναψαν ομάδες εποίκων καίγοντας τα σπίτια και τα καταστήματα (σ.σ. των Παλαιστινίων) δεν μπόρεσαν να αποφύγουν την ανάμνηση από τις εικόνες του ναζισμού και της ιστορικής «Νύχτας των Κρυστάλλων» συνειδητοποιώντας το ναδίρ φασισμού στο οποίο έφθασε η κυβέρνηση στο Ισραήλ».
Οι Γερμανοί Ναζιστές τότε απέκρυψαν τα βάρβαρα γεγονότα των σφαγών και σύντομα θέσπισαν πολλούς αντιεβραϊκούς νόμους και διατάγματα.
Σε ό,τι αφορά το σήμερα, με την άνοδο των φασιστών της θρησκευτικής, σιωνιστικής δεξιάς στην εξουσία και τη συμμετοχή τους στο ισραηλινό κατοχικό κράτος, ο μετασχηματισμός των αποικιοκρατών εποίκων σε κυρίαρχους της ισραηλινής πολιτικής επιτάχυνε ακόμη πιο βάναυσα την κατάσταση και οι φασίστες στο καθεστώς του ισραηλινού κατοχικού κράτους έπιασαν σήμερα πάτο. Η υπόθεση του ναζιστικού καθεστώτος στην Γερμανία στη διάρκεια της περιόδου που προανέφερα και κατόπιν του ρατσιστικού κράτους Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, είναι οι ιστορικές προσεγγίσεις μεταξύ των πλευρών του ρατσισμού και της οργανωμένης τρομοκρατίας παρά τις διαφορές στα ονόματα και τις ιστορικές καταβολές και περιόδους.
Οποιαδήποτε αντικειμενική ανάγνωση όσων συνέβησαν και συνεχίζουν να διαδραματίζονται στη Ναμπλούς, την Τζενίν, την Ιερουσαλήμ, τη Χεβρώνα και τα περίχωρα, αλλά και σε άλλες πόλεις και προσφυγικούς καταυλισμούς ως σήμερα, οδηγεί στο συμπέρασμα πως η ισραηλινή κατοχή προσπαθεί να επιβάλλει το έγκλημα της Νάκμπα (σ.μεταφρ. «καταστροφή» στα αραβικά), τις πρακτικές και την ορολογία στον παλαιστινιακό λαό μας και στον κόσμο ξανά.
Αλλά εδώ δεν πρόκειται για καινοφανή πολιτική. Αφορά όλα όσα είδαμε αφότου ξεκίνησαν τα εγκλήματα της Νάκμπα (σ.μτφρ. με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και το διωγμό Παλαιστινίων) και της κατοχής, παρά τις κατά καιρούς γραπτές και προφορικές συμφωνίες και υποσχέσεις, που δεν τήρησαν οι ισραηλινές κατοχικές κυβερνήσεις. Παρά τις «εγγυήσεις» διαφόρων χωρών, πέραν της διευκόλυνσης αθέτησης των συμφωνιών ή των υποσχέσεων με την συνέχιση της κατοχής και των εποικισμών την τελευταία περίοδο. Στο όραμά τους ο Σμότριτς (σ.μτφρ. Μπετσαλέλ Σμότριτς ακροδεξιός υπουργός Οικονομικών) ή ο (Ιταμάρ) Μπεν Γκβιρ (σ. μτφρ.ακροδεξιός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας) δεν αποτελούν εξαίρεση. Έτσι οι καταδίκες μπορούν να κατευθυνθούν σε βάρος τους από όλες τις πλευρές σαν να είναι προσωπικά υπεύθυνοι. Ωστόσο, αυτοί είναι μέρος του ολοκληρωμένου οράματος ενός ρατσιστικού, αποικιακού συστήματος που θα πρέπει να δικαστεί, να τιμωρηθεί και να ανατραπεί. Πώς αλλιώς τότε θα συμμορφωθεί με τις νέες υποσχέσεις το κατοχικό κράτος; Ή πώς θα εγγυηθεί τους ισχυρισμούς και τις υποσχέσεις τους η υποκριτική αμερικανική αυτοκρατορία;
Προηγουμένως, η πολιτική αυτή κρυβόταν πίσω από μία υποτιθέμενη ειρηνευτική διαδικασία ή από εκείνες τις συμφωνίες που αρνήθηκαν να εφαρμόσουν διαδοχικές κατοχικές κυβερνήσεις. Σήμερα, με την άνοδο της φασιστικής θρησκευτικής δεξιάς και των αφεντικών των εποίκων στην εξουσία του Ισραήλ, τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα στον κόσμο και άρχισαν να παίρνουν καταιγιστική και πιο κτηνώδη μορφή.
Τα τελευταία γεγονότα μας θυμίζουν το κλίμα που συνήθιζαν να χρησιμοποιούν οι συμμορίες των Σιωνιστών πριν το 1948 και τις σφαγές που ως σήμερα παραμένουν ατιμώρητες, ενώ συνεχίζεται ο εκτοπισμός ακόμη ενός εκατομμυρίου από τους αρχικούς ιδιοκτήτες της γης, και σχεδιάζουν να επαναλάβουν (όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα) στο Μασάφερ Γιάτα, ή την Κοιλάδα του Ιορδάνη και την Ιερουσαλήμ.
Είναι φανερό πως οι κυβερνήτες του Ισραήλ υπό το φως της προσπάθειάς τους να μετατρέψουν την κατοχή σε ένα τελικό κράτος, στη βάση των ψευδαισθήσεών τους για υπόταξη του παλαιστινιακού λαού με φωτιά και τσεκούρι, συνιστούν εγκληματική απειλή και επικείμενο κίνδυνο για τον παλαιστινιακό λαό γενικότερα, συμπεριλαμβανομένου του λαού μας που παρέμεινε στο Ισραήλ, ιδίως μετά την έγκριση του ρατσιστικού εθνικού νόμου. Συνιστούν απειλή και για το μέλλον της περιοχής και της δομής της ίδιας της εβραϊκής κοινωνίας, που είναι διχασμένη και μέρος τής έχει αρχίσει να μιλά ανοικτά τις τελευταίες μέρες για τις ωμότητες στην Χουάρα και για τη σύνδεση της δημοκρατίας με την κατοχή, με αποτέλεσμα κάποιοι εξ αυτών να σηκώσουν και πανό με το σύνθημα: «Ένας λαός που καταπιέζει άλλο λαό δεν μπορεί να είναι ελεύθερος». Χτες, κάποιοι από αυτούς προσπάθησαν να επισκεφθούν τους κατοίκους του Χουάρα και να δείξουν αλληλεγγύη. Αυτές οι φωνές, παρότι είναι λίγες, τις ακούσαμε ξανά σήμερα μετά από πολυετή απουσία του κινήματος «Ειρήνη Τώρα» και παρά την τάση ενός μέρους της κοινωνίας τους προς την σιωνιστική ακροδεξιά. Με αυτές τις φωνές μπορεί να υπάρξει συνεργασία απέναντι στις πολιτικές της κατοχικής κυβέρνησης, της σιωνιστικής ιδιοσυγκρασίας και των συμμοριών εποίκων ώστε να τελειώσει η κατοχή και οι ρατσιστικές διακρίσεις περί «εβραϊκής ανωτερότητας» ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της αυτοδιάθεσης του λαού μας.
Το πραξικόπημα ενάντια «στο δικαστικό σύστημα και την δημοκρατία» που πραγματοποιούν οι Νετανιάχου, Μπεν Γκβιρ και Σμότριτς το αντιμετωπίζουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινοί διαδηλωτές κατά της εφαρμογής των δικαστικών μεταρρυθμίσεων , άσχετα από τους διακεκηρυγμένους στόχους του πραξικοπήματος που επιδιώκει μυστικά μία νομική βάση που υπηρετεί δύο πολιτικές διαδικασίες που μπορεί να αλλάξουν ανεπιστρεπτί το πρόσωπο του Ισραήλ και τον τρόπο ζωής των Ισραηλινών.
Προωθώντας αυτές τις αλλαγές που παρουσιάστηκαν σαν μεταρρυθμίσεις, αλλάζουν τη φύση του συστήματος και απειλούν ακόμη και την ύπαρξη της «δημοκρατίας» που διαλαλούν. Αυτό ακριβώς συνέβη στη Γερμανία στη διάρκεια της ανόδου και της πτώσης του Ναζισμού.
Σήμερα, αυτοί που ηγούνται αυτής της «επανάστασης του δικαστικού συστήματος» στο ισραηλινό κατοχικό κράτος είναι νεοναζιστές που θέλουν να προστατεύσουν τον Νετανιάχου για να αποκτήσουν εξουσία που θα τους καταστήσει ικανούς να ελέγξουν τα πάντα και να πετύχουν το σχέδιό τους.
Οι νομικές τροποποιήσεις που θέλουν να θεσπίσουν, από την άλλη πλευρά, επιδιώκουν να προσαρτήσουν σταδιακά όλη την περιοχή ανάμεσα στον Ιορδάνη ποταμό και την Πράσινη Γραμμή της κρατικής οντότητας (του Ισραήλ) που δεν έχει καθορισμένα σύνορα, όπως όλα τα εδάφη που κατέλαβαν το 1967 και το επιβάλλουν σαν τετελεσμένο μαζί με την αύξηση των εποικισμών, τις κατεδαφίσεις σπιτιών και τις μαζικές απελάσεις αλλά και τις εντεινόμενες εισβολές σε πόλεις και καταυλισμούς και την πρακτική φόνων και βάναυσης καταπίεσης όπως συμβαίνει τώρα, σε ευθυγράμμιση με τις διδασκαλίες του Γιεχωσούα μπεν Νουν (σ.μτφρ. γνωστού και ως Ιησού του Ναυή), το «σχέδιο απόφασης» που ολοκλήρωσε ο φασίστας Σμότριτς πριν πέντε χρόνια.
Αυτό στην πραγματικότητα είναι που μετατρέπει το Ισραήλ πλήρως σε κράτος Απαρτχάιντ, ένα λεπτομερές σχέδιο που υπάρχει στις προβλέψεις της σημερινής κυβέρνησης συνασπισμού, που έβαλε το τελευταίο καρφί, από τη μεριά τους, στο φέρετρο της λύσης δύο κρατών που εκτέλεσαν όταν δολοφόνησαν τον Γιτζάκ Ράμπιν ξεκινώντας μία νέα φάση.
Τώρα, η πραγματική στάση της διεθνούς κοινότητας για παρέμβαση φανερώνεται από την αντίδρασή της στην άμεση προσφυγή (της Παλαιστινιακής Αρχής) στο Συμβούλιο Ασφαλείας (του ΟΗΕ) για την παροχή διεθνούς προστασίας στον παλαιστινιακό λαό ασχέτως της αμερικανικής στάσης. Ο λαός μάς έχει το νόμιμο δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι στον απροκάλυπτο πόλεμο που έχουν κηρύξει εναντίον του οι Σιωνιστές μέσω του ταλμουδικού σχεδίου της κατοχικής κυβέρνησης σύμφωνα με όλες τις διεθνείς συμβάσεις που αφορούν έναν λαό υπό κατοχή, στις οποίες δεν μπορεί να εξισώνεται το θύμα με τον θύτη απέναντι στα δικά τους μονομερή μέτρα ως κατοχικού κράτους.
Οι αμερικανικές πιέσεις δεν αναμένεται να αποδώσουν καρπούς . Η διεθνής κοινή γνώμη άρχισε να μιλά για ναζιστικές ενέργειες σε βάρος του λαού μας, υψώνοντας τη φωνή του κατά του Απαρτχάιντ, που ενσαρκώνει το κατοχικό κράτος.
Οι συνθήκες είναι τώρα πολύ κατάλληλες για την αντιμετώπιση του αποικιακού, κατοχικού κράτους και μέσω της διεθνούς συνεργασίας ώστε να επιτευχθεί η απομόνωσή του με διάφορες ενέργειες, όπως π.χ. με το μποϋκοτάρισμα της κυβέρνησης (του Ισραήλ). Αυτό μπορεί να μην αλλάξει υπό τις παρούσες συνθήκες αλλά είναι σημαντικό να συνεχιστεί για να το ξεμπροστιάσει και να το εκθέσει.
Διαφορετικά θα παραμείνουμε εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο της τρομοκρατίας του κατοχικού κράτους και των καταπιεστικών πρακτικών σύμφωνα με τις δικές τους ερμηνείες περί «αρετής της πίστης τους».
Τα δικαιώματα δεν τα ζητιανεύεις. Εάν το κατοχικό κράτος ασκήσει πολιτικές που θίγουν τα συμφέροντα άλλων, και ειδικά εκείνα των ΗΠΑ, τότε θα αναγκαστούν (αυτές) να επέμβουν ή να κάνουν να νιώσουν οι κατοχικές δυνάμεις και οι έποικοι το υψηλό τίμημα των συνεχιζόμενων εγκλημάτων τους, τότε θα αρχίσουν να αναζητούν λύσεις και διεξόδους.
Πρέπει να διαβάσουμε προσεκτικά το ιστορικό μας αφήγημα, να αξιολογήσουμε την εμπειρία, να αναπτύξουμε ένα ορθολογικό εθνικό όραμα σύμφωνα με την επείγουσα απάντηση και εφαρμογή της έκκλησης του (Παλαιστίνιου) Προέδρου για εθνικό διάλογο σύμφωνα με την επείγουσα έκκληση του Προέδρου για εθνικό διάλογο, ώστε να καταρτίσουμε ένα σαφές πρόγραμμα και σχέδια και να υιοθετήσουμε τα εργαλεία για την εφαρμογή τους.
Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν οι ΗΠΑ (όπως ανέφερα και σε προηγούμενα άρθρα μου) είναι η διευκόλυνση της εφαρμογής του σχεδίου της λεγόμενης «Νέας Μέσης Ανατολής» και η διατήρηση του κατοχικού κράτους ως σημαντικού και λειτουργικού εργαλείου ανεξάρτητα από τη μορφή της παρούσας (ισραηλινής) κυβέρνησης. Ωστόσο, σήμερα είναι ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για την συνέχιση του σημερινού κυβερνώντος συνασπισμού, του οποίου οι πολιτικές μπορεί να διακόψουν τα αμερικανικά σχέδια, και γι’ αυτό επιδιώκουν να την ανατρέψουν και να αποκλείσουν το θρησκευτικό σιωνιστικό κίνημα, πετυχαίνοντας ενδεχομένως την επιστροφή του (σ.μτφρ. Ισραηλινού πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Άμυνας) Μπένι Γκαντς και των πόλων του κοσμικού Σιωνισμού στις αγκάλες του Νετανιάχου, ιδιαίτερα μετά τη μεγάλη απάθεια που παρατηρείται στις εβραϊκές κοινότητες διεθνώς και ιδιαίτερα σε αυτές της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Μπορεί επίσης να οδηγηθεί (το Ισραήλ) σε νέες εκλογές υπό το φως πιθανού συνταγματικού «κενού», σε περίπτωση που η κρίση δεν κλιμακωθεί φθάνοντας μέχρι τη μορφή εμφύλιας σύγκρουσης μετά την εξέγερση μεγάλων τμημάτων του στρατού και των διάφορων φορέων της κοινωνίας και τη διαφυγή κεφαλαίου ή την διαίρεση του Ισραήλ σε κρατίδια όπως καταγράφηκε πρόσφατα σε άρθρο της (σ.μτφρ. ισραηλινής αριστερής εφημερίδας) Χα’άρετζ στη βάση εθνοτικής διαφοράς καθώς δεν έχουν ομοιογένεια ως λαός ενώ δεν αποκλείεται να αντιμετωπίσουν σοβαρούς δομικούς κινδύνους. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Η εφεύρεση του Εβραϊκού Λαού» ο καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, Σλόμο Σαντ:
«Αναντίρρητα αρχαιολογικά γεγονότα επί του πεδίου λένε πως το Ισραήλ ιδρύθηκε στη βάση του μύθου και της ψευδεπίγραφης ιστορίας που επινόησε ο παγκόσμιος Σιωνισμός για να καταλάβει την Παλαιστίνη και να φυτέψει μία περίεργη οντότητα που κατέχει στρατιωτική ισχύ και υπηρετεί τη Δύση».
