Στο ρηπήτ-λούπα. η Βανδή…: «Σ’ ένα φτηνό ξενοδοχείο να τρυπώσουμε κι ως το πρωί να ξεφαντώ-σουου -μεεεε». Βοηθάει και στην υπογεννητικότητα, το μέτρο.
Εμβολιάστηκε γράφει το άρθρο, 217 φορές, κατά του κορονοϊού και οι γιατροί, εξέτασαν το ανοσοποιητικό του, μήπως «κουράστηκε» μετά από αυτό.
«Όχι», είπαν δεν κουράστηκε. Αλλά, από αποκλειστικό ρεπορτάζ της στήλης, μάθαμε πως όταν έφυγε βράδυ από το νοσοκομείο, έλαμπε σαν πυγολαμπίδα.
Έχασε η meta 100.000.000 δολάρια σε μία ώρα από διαφημίσεις κτλ, επειδή έπεσαν οι servers της. Δηλαδή τα κέρδη της είναι τόσα ανά ώρα; Έστω πάνω κάτω; Και αυτό, επί 24 και όλο το γινόμενο μετά, επί 365; Από τη βλάβη, προδόθηκαν για το πόσα βγάζουν. Εσείς; Στο σπίτι, όλοι καλά; Τα δέοντα στους οικείους σας. Ευχαριστώ, θα διαβιβάσω.
Ψηφίστηκε τελικά το ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν ξέρω σε τι έκταση θα ιδρυθούν, αλλά σε κάθε περίπτωση το status των δημοσίων ιδρυμάτων δεν θα το φτάσουν ποτέ, ούτε το θυμικό του κόσμου. Και όσοι γραφτούν και αποφοιτήσουν από αυτά, με εγνωσμένα τα «κριτήρια» εισαγωγής και αποφοίτησης αργά ή γρήγορα, θα απαξιωθούν από την ίδια την κοινωνία.
Προφανής η ροπή -που δεν ξεκίνησε χθες, αλλά από τα μνημόνια, τουλάχιστον- για τη δημιουργία καρτέλ και τραστ. Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς, ζουν και θα ζουν ανάμεσά μας. Ποτέ δεν έφυγαν, εδώ που τα λέμε. «Κερδάνε» κιόλας.
Κάποιος να πει σε αυτόν τον κυνικό άχρηστο, ότι η σύγκρουση έγινε λόγω έλλειψης των υποδομών που όφειλαν να παρέχουν ως κράτος και προηγήθηκε της έκρηξης, η οποία πολλαπλασίασε τα θύματα, άρα αυτά θα υπήρχαν ούτως ή άλλως. Ίσως λιγότερα και αυτό δεν έχει καμία σημασία στην τελική.
Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κανένα. Ούτε ένα, εάν έκαναν σωστά το καθήκον τους, να μας προστατεύουν δηλαδή, που είναι και ο ορισμός του κράτους. Εάν ο κ. Γεωργιάδης δεν ξέρει ούτε τα βασικά που μαθαίναμε στην Αγωγή του Πολίτη στο Λύκειο, ας ασχοληθεί με μασαζοκαλσόν και νανογιλέκα, που είναι η ειδικότητά του κι ας αφήσει τα επιχειρηματάκια, σε βάρος των 57 θυμάτων. Όσον αφορά, το άλλο σχόλιο που αναφέρεται στο άρθρο για κάποιους λαθρέμπορους που είπε, δεν το κατάλαβα: δεν όφειλε ως κυβέρνηση, ένα χρόνο μετά να τους έχει ήδη ψάξει και να τους έχει βρει; Δεν συμμετέχει στα υπουργικά συμβούλια; Αυτό το σχόλιο «κάποιοι λαθρέμποροι», ταιριάζει σε μια σύναξη γερόντων στον καφενέ του χωριού και όχι σε σοβαρή (;) κυβέρνηση, που όταν θέλει, μας βρίσκει και για ένα ευρώ που της χρωστάμε, έστω κι αν κρυφτούμε στου βοδιού το κέρατο.
Στον πάτο η Ελλάδα σε αναισθησιολόγους ανά 100.000 κατοίκους όπως αναφέρονται στα στατιστικά του άρθρου, αλλά «πρώτη και ηγέτιδα στις αμυντικές δαπάνες, στο ΝΑΤΟ, πάνω και από τις ΗΠΑ» σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα «Tagesschau».
Ράμα είναι αυτός, ο-ράμα -τα βλέπει: «αυξημένη η ρωσική επιθετικότητα», λέει…για μια χώρα που προσπαθεί -και τα καταφέρνει- να κρατάει τον πόλεμο έξω από τα σύνορά της και τον ευρύτερο ζωτικό της χώρο. Και μόνο αυτό. Άλλη όρεξη δεν είχε η Ρωσία, από το να καταλάβει το Τεπελένι και τους Αγίους Σαράντα.
Καλά, κοίτα να καθησυχάσεις τον μεμέτη και άσε τα «σταυροδρόμια» και τις ηγεμονικές επιχειρήσεις, για άλλη φορά. Ας σου εξασφαλίσουν οι «σύμμαχοι», που σπεύδεις τώρα να βοηθήσεις, πως δεν θα σου κουβαληθεί κανείς «βραδιάτικα» και μετά παίξτο όσο θέλεις Μεγαλέξαντρος και ιμπεριαλιστής στου διαόλου την μάνα, αγνοώντας τον ελέφαντα στο δωμάτιό (σου).
Αυτά τα «πατριωτικά», τα «λαϊκά», τα «ορθόδοξα» κτλ, πάντοτε με υποψίαζαν και με οδηγούσαν παραχρήμα προς την (ακρο)δεξιά.
Μιλάνε για το αυτονόητο, σαν κάτι τύπους με ελληνικές σημαίες στα αυτοκίνητά τους που τονίζουν τον πατριωτισμό τους και βάζουν τον εαυτό τους, πάνω από μας τους υπόλοιπους που απλώς οδηγούμε τα αυτοκίνητά μας, χωρίς σύμβολα, που υπηρετήσαμε στις ΕΔ εξ ίσου με τους σούπερ – πατριώτες, που πληρώνουμε εξ ίσου φόρους με τους σουπερ – πατριώτες, που εάν κληθούμε για οποιονδήποτε λόγο, από την πατρίδα, εμείς, θα πάμε. Για τους σούπερ-πατριώτες, δεν ξέρω. Αυτή η προβολή του «σούπερ» προς τα έξω, ιστορικά, έχει αποδείξει, το αντίθετο.
Σκοτεινούς καιρούς, υπενθυμίζει το άρθρο. Καποτε, τα έλεγαν «σταγονίδια», που νομίζαμε προϊόντος του χρόνου, πως εξατμίστηκαν. Δυστυχώς, γίνονται πάλι (μαύρα) σύννεφα και επιπλέον με την ανοχή, πολλών.
Μεγάλη η απώλεια του Δήμου Μούτση, λίγες μέρες μετά τον μήνα που τραγούδησε.
