Ο Μητσάρας ήταν κλασικό παράδειγμα Έλληνα μαλάκα. Αυτό που διαχρονικά επανέφερε στις καφενειακές κουβέντες του για την πολιτική ήταν τα capital controls του ’15. Από τότε δεν τον είχε ενοχλήσει καμία άλλη πολιτική απόφαση. Από τότε ψήφιζε ακροδεξιά. Δούλευε στις οικοδομές ως εργολάβος οικοδόμος και είχε καταγωγή απ’ την Καρδίτσα. Η τελευταία του εργοληψία αφορούσε σε μια τριώροφη μεζονέτα, «λούγκζουρι» όπως ο ίδιος τη χαρακτήριζε, στην περιοχή της Αναβύσσου.
Πριν από καμιά βδομάδα λοιπόν, κατά την μαρτυρία του Κωστάκη, πιστού πληροφοριοδότη μου και υπαλλήλου του Μητσάρα, ο περί ου ο λόγος έσκασε στην οικοδομή παρέα με δύο γουρούνια, αν έχετε τον θεό σας. Ήταν δεν ήταν έξι και μισή το πρωί, όταν ο Κωστάκης έπιασε το αφεντικό του να προσπαθεί να δημιουργήσει ένα αυτοσχέδιο γουρουνοκατάλυμα για τα νέα του κατοικίδια χρησιμοποιώντας τις παλέτες απ’ τα τούβλα. «Τι κοιτάς ρε στραβάδι; Φαντάζεσαι να πήγαινα τα γρούνια στα Πατήσα, να τα δει η Σούλα και να κοιμηθώ πάλστουν καναπέ;» «Και τι θα τα κάνουμε εδώ ρε Μήτσο; Αυτά θέλουν τάισμα, θέλουν πότισμα, θέλουν ειδικό χώρο; Εδώ θα τα ρημάξουν όλα», του είπε ο Κωστάκης. «Μη μπλέκισι, ρε. Τα ζα θα μείνεν εδώ μέχρι νεοτέρας. Και ξέρεις ποια θα είναι η νεοτέρα ρε; Του Πάσχα». «Μα το Πάσχα ο κόσμος τρώει αρνί, όχι γουρούνι». «Ρε, μη μπλέκισι ρε, σ’ λέω. Του Πάσχα ου κόσμους τρώει ότ’ θέλ. Φέτος θα φάμε γρούν, γιατ’ τ΄ αρνί έχει πάει 17 ευρώ το κιλό, ενώ τούτα δω είνι τζάμπα. Δουλεύτε και Κυριακή να ξέρς. Που είναι ου λαθραίος; Άργησε». «Δεν είναι λαθραίος ρε συ Μήτσο, νομιμότατος είναι ο άνθρωπος. Μετανάστης από την Ουγγαρία. Τόσα χρόνια είναι οι δικοί του εδώ. Πέρυσί που τσαούσεψε ο Όρμπαν ήρθε κι αυτός. Η μάνα του είναι μισή Ελληνίδα. Α, να τος», αντιμίλησε ο Κωστάκης.
«Έλα δω εσύ. Πως σ’ λέν;» κάνει ο Μήτσος του νεοσύλλεκτου. «Κέβιν Βίντσυ» απαντάει ο άλλος. «Ούτε Κέβιν, ούτε Βίτσι. Από σήμερα Κυριάκος Βιντσίδης. Θα λες πως είσι Πόντιος και πως ου προπάππους σου σκοτώθηκι στα σύνορα όταν προσπάθησε να περάσει παράνομα ένα βίντσι για να στθεί η αντίσταση τουν Ελλήνουν του Πόντου. Αντιστάθκαν οι Έλληνες εκεί δεν αντιστάθκαν, ε Κωστάκη; Σίγουρα θα αντιστάθκαν. Παντού αντιστεκόμαστε εμείς. Τέλος πάντων, ξέρεις τι είν’ του βίντσι; Εκεί θα δλεύεις, θα ανεβάζεις τα τσιμέντα με αυτό. Τώρα για τα λεφτά. Λοιπόν 30 ευρώ το μεροκάματο, θα δλεύεις 12 ώρες, έξι το πρωί με έξι το απόγευμα και για να δεις τι άνθρωπος είμι φέτος το Πάσχα θα φας και κρέας. Ποιος ξέρα πό πότε έχτε να φάτε κρέας σεις. Δε μ’ λες ρε είσι χριστιανός;», «Ναι, βίντσι, κρέας», απαντάει ο άλλος.
Την επόμενη μέρα ο «νεοσύλλεκτος» γκρέμισε πέντε σακιά τσιμέντο κατά την προσπάθειά του να ανεβάσει με το βίντσι από το ισόγειο στον τρίτο όροφο της νεοεγερθείσας οικοδομής. Ο Μητσάρας δεν είχε πιει τον καφέ του, γεγονός που σε συνδυασμό με τον ελαφρύ αλκοολισμό του είχε αρνητικές συνέπειες για την σωματική ακεραιότητα του Κέβιν. Ο Κωστάκης μπλέχτηκε να τους χωρίσει. Τελικά ο Μητσάρας τους απέλυσε και τους δύο. «Θα του κάνουμε κουσουρικό του καριόλη», είπε ο Κωστάκης του Κέβιν. «Τι είναι κου-σου-κο;», «Κουσουρικό. Περίμενε να πέσει ο ήλιος και θα δεις». Πράγματι οι δύο τους περίμεναν στο αυτοκίνητο μέχρι να σκοτεινιάσει και όταν πλέον ο Μητσάρας εγκατέλειψε το γιαπί, εκείνοι ελευθέρωσαν τα γουρούνια και αφού διέλυσαν το αυτοσχέδιο γουρουνοκατάλυμα στη θέση του άφησαν ένα σημείωμα: «Αυτό το Πάσχα, οι εργάτες τρων τ’ αφεντικά τους».
Απ’ τα ταξικώς εμπόλεμα προάστια,
Για το Κοσμοδρόμιο,
Η Γειτόνισσα.
