Έχετε μπει ποτέ σε μέσο μαζικής μεταφοράς; Αν ναι, δηλαδή αν δεν τυγχάνει να είστε μέλος της κυβέρνησης, αυτοδημιούργητοι εφοπλιστές, ή τίποτα golden boys από κούνια, θα έχετε παρατηρήσει πως πρόκειται για ψυχιατρεία με ρόδες.
Δευτέρα: 550 από Παλαιό Φάληρο για Συγγρού Φιξ
Μια κυρία νομίζει πως είναι η Δούκισσα της Πλακεντίας. Φοράει καπέλο με φαρδύ γείσο, ψάθινο, Οκτώβρη μήνα. Φοράει δερμάτινο μαύρο τζάκετ, μαύρο πουκάμισο μαύρο τζιν παντελόνι, και μαύρες μπότες cowboy. Όταν μια άλλη κυρία εισέρχεται εκ δεξιών της, η Δούκισσα της Πλακεντίας της φωνάζει: «Μα καλά, είσαι εντελώς ζώον; Με πάτησες. Αυτό το παπούτσι κοστίζει όσο το νοίκι σου κούκλα μου». «Αν το παπούτσι σου κοστίζει όσο το νοίκι μου και παίρνεις λεωφορείο για να πας στη δουλειά σου, τότε κάτι πάει σοβαρά λάθος», της λέει η άλλη. «Σοβαρό λάθος είσαι και φαίνεσαι», απαντά η κοντεσίνα. «Τι ψήφισες μωρή;» της γυρνάει η άλλη και κατεβαίνει στη στάση Άγιος Σώστης. Μεγάλη η χάρη του!
Τρίτη: Α2 από Συγγρού Φιξ για Παλαιό Φάληρο
Συννεφιασμένη 35χρονη με ένα μωρό κρεμασμένο στην αγκαλιά και ένα ακόμη στο καρότσι. Φοράει διαφορετικά παπούτσια. Τα μαλλιά της είναι άλουστα τουλάχιστον δύο βδομάδες. Στο στήθος της έχει λεκέ από γάλα. Στο χέρι μια μελανιά στο ύψος του καρπού και ένα σημάδι από χαστούκι στο δεξί της μάγουλο από χέρι που φορούσε βέρα. Κουβαλάει δύο βαλίτσες. Μιλάει στο τηλέφωνο: «Μαμά, δεν αντέχω άλλο, μαμά. Πήρα τα παιδιά και φύγαμε. Μπορώ να μείνω μαζί σου καμιά βδομάδα, μέχρι να δω τι θα κάνω;». Κλείνει το τηλέφωνο και ξεσπάει σε κλάματα σφίγγοντας το βρέφος στο στέρνο της.
Τετάρτη: Στάση Πολυτεχνείο
Μια νεαρή μητέρα έχει το μωράκι στης σε μάρσιπο. Εκείνο κλαίει. Περιμένουν στη στάση. Δίπλα κάθεται ένας άντρας γύρω στα 70: λευκό πουκάμισο, βρόμικο σκαρπίνι, ρούχα ποτισμένα σε μυρωδιά από τσιγάρο, εφημερίδα (Μακελειό) παραμάσχαλα, σταυροπόδι και μπεγλέρι. Έρχεται το τρόλεϊ 5. Μπαίνουν και οι τρεις τους μέσα, η μάνα, το μωρό και ο 70χρονος. Το μωρό κλαίει και η μάνα του ξεκινά να το θηλάζει. «Μάζεψε τα βυζιά σου μωρή. Πουτάνες όλες», της λέει ο 70χρονος.
Πέμπτη : 608 από Γαλάτσι προς Ζωγράφου
Μια κυρία γύρω στα 60 ανεβαίνει στο λεωφορείο, μια άλλη που μόλις μάλωσε τηλεφωνικά με τον άντρα της για το μεσημεριανό φαγητό, ή καλύτερα για την ανυπαρξία του εξαγριώνεται από ένα ελαφρύ σπρώξιμο. «Δεν πήγες στο προνήπιο να μάθεις τρόπους. Στο χωριό σας σπρώχνεστε ακόμα;», της λέει. «Μα, δεν σας είδα. Συγνώμη», της απαντά η πρώτη. «Να ανοίξεις τα στραβά σου γκαβούλιακα». Ο κύκλος κακοποίησης.
Παρασκευή: Β12 από Άνω Λιόσια προς Αττική
Η τελευταία εργάσιμη μέρα τις βδομάδας τυγχάνει να είναι και η τελευταία εργάσιμη γενικά για τη νεαρή που μπαίνει στο Β12. «Με απέλυσε ο καριόλης, χωρίς προειδοποίηση. Πήγα στη δουλειά και βρήκα την αντικαταστάτριά μου. Το ‘χω πάθει με γκόμενο. Ίδια φάση μαλάκα. Όταν μου πε να χωρίσουμε, είχε ήδη βρει την επόμενη. Ωστόσο άλλο να σου την κάνει ο γκόμενος και άλλο το αφεντικό. No mercy στο σκουπίδι μαλάκα και ξέρεις γιατί; Με απέλυσε στους 11 μήνες για να γλιτώσει την αποζημίωση. Μάζεψε τις άλλες να δούμε πώς θα το ανοίξουμε στο σωματείο».
Σάββατο: Μετρό Κόκκινη Γραμμή από Ελληνικό προς Ανθούπολη
Στη στάση Σύνταγμα μπήκε μέσα ένα ζευγάρι γύρω στα 40. Η γυναίκα πρότεινε το χέρι της δείχνοντας στον άντρα μια κενή θέση. Στάθηκε δίπλα του, εκείνος έγειρε το κεφάλι στην κοιλιά της. Φορούσαν μάσκα και οι δύο. Εκείνος φορούσε και καπέλο. Το έβγαλε. Δεν είχε μαλλιά. Στα χέρια του είχε ουλές από ορό. Το δέρμα του ήταν κίτρινο. Εκείνη χάιδευε το κεφάλι του, με τον ίδιο τρόπο που με χάιδευε η μάνα μου για να με πάρει ο ύπνος όταν ήμουν μωρό. Ο άντρας κοιμήθηκε πάνω της. Εκείνη έμεινε όρθια να κρατάει το βάρος του γάμου τους, στριφογυρνώντας τη βέρα στο χέρι που βαστούσε την χειρολαβή. Χημειοθεραπείες.
Κυριακή: Στάση Σταθμός Λαρίσης Μετρό
Στο σταθμό υπήρχαν ελεγκτές. Μια 20χρονη κοπέλα επιχειρεί να περάσει χωρίς εισιτήριο. Την σταματούν. Κρίση πανικού. «Δεν έχω, δεν έχω. Τι θέλεις; Τι θες; Να με ξεφτιλίσεις κι άλλο; Αυτό θες; Δεν είναι αρκετή ξεφτίλα που κάνω τρεις δουλειές για 750 ευρώ;».
Απ’ το αγανακτισμένο αθηναϊκό κέντρο
Για το Κοσμοδρόμιο
Η Γειτόνισσα
