Δικαίωμά τους να ζουν όπως θέλουν -μεταξύ μας, τι άλλο θα ακούσουμε- αυτοί ως ενήλικες, επέλεξαν αυτόν τον τρόπο ζωής, αλλά στερώντας από τα παιδιά τους την στοιχειώδη έστω σχολική παιδεία, δεν τους επιτρέπουν με αυτό τον τρόπο, να έχουν δική τους άποψη, για το πώς εκείνα στην τελική, θέλουν να ζήσουν και να επιβιώσουν. Τα χειραγωγούν, δηλαδή. Επίσης, αφού ζουν σε λαγούμι, ας περιορίζονται σε αυτό και να μην καταστρέφουν την ξένη περιουσία.
Από τα κάτω προς τα πάνω, εννοεί. Μάλλον.
Την «πολιτική επιλογή» της κυβέρνησης που αναφέρεται στο άρθρο, κάποιοι τη στήριξαν με την ψήφο τους στις εκλογές του Ιουνίου. Μένει στον ιστορικό του μέλλοντος, να αναλύσει την ανθρωπογεωγραφία του 41τακατό.
Ακατανόητη και «γιούργια», αυτή η κίνηση, χωρίς κανένα πολιτικό μήνυμα και βάρος. Εκτός -ως μη κάτοχος της μοναδικής αλήθειας- κάτι μου διαφεύγει.
Έχω μια μικρή αισιοδοξία μετά από χιλιάδες παραδείγματα αναλγησίας για δεκαετίες, πως αυτή τη φορά, με την κυρία Καρυστιανού, όχι απλώς δεν θα ξεμπερδέψουν έτσι εύκολα, αλλά καθόλου. Σίγουρα η στάση της, επηρεάζει τις εξελίξεις και τις έρευνες, ως ωσεί παρούσα σε αυτές.
Να βγουν οι άνθρωποι στους δρόμους, δε λέω, αλλά κι όταν κατέβουν από το σπίτι τους την Κυριακή των εκλογών, αυτό, να το θυμούνται..
Έχω βαρεθεί το επιχείρημα «και έξω, έχουν το ίδιο πρόβλημα», χρόνια τώρα. Πολλά χρόνια. Δεκαετίες. Δεν πειράζει, μια φορά βρε αδελφέ, να κάνουμε πρώτοι το σωστό κι ας είμαστε οι μόνοι. Εν τω μεταξύ, μας φέρνουν παραδείγματα, μόνο όταν τους συμφέρει: πχ, δεν μας λένε ότι στην Γερμανία, δεν είναι υποχρεωτικό το POS, ντεμέκ για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Εκεί, έχουν άλλους τρόπους για να την ελέγξουν. Αλλά, εδώ, αυτοί οι τρόποι, κάνουν τζιζ.
Τόσο εκκωφαντικό τζιζζζζζ, που όταν ο Γιωργάκης μας τα έλεγε από το Καστελόριζο, ακουγόταν στο παρασκήνιο ο βόμβος σαν βραχυκύκλωμα, που έκτοτε, δεν έπαψε να βουίζει, σε συντάξεις, μαζικά μέσα μεταφοράς, υγεία, ασφαλιστικά ταμεία, στην υγεία, στην παιδεία, τι να πρωτοθυμηθώ;
Déjà vu. Εφιαλτικοί οι διάλογοι… περιμένουν από την Ε.Ε., να χρηματοδοτήσει τις ελλείψεις: Χάθηκε να πληρώσουν για ένα τέτοιο φλέγον ζήτημα από κάποιο άλλο κονδύλι-πχ να καθυστερήσουν την δόση μιας φρεγάτας στους Γάλλους- και να τα βάλουν στη θέση τους, όταν μας δώσει τα φράγκα η Ε.Ε.; Μπορεί η σκέψη μου, να είναι απλοϊκή και από «θέμα τάξης», να μην γίνεται. Όμως, μπροστά στην ασφάλεια και την πρόληψη, κάθε «τάξη» του είδους, πάει περίπατο. Λέω.
Ήγουν, από ό,τι κατάλαβα από το άρθρο, η ύστατη λύση είναι το babysitting. Τα βράδια δε, θα ταΐζει τον μικρό Βολοντίμιρ «gerber». Αγκγκού, Βολοντίμιρ.
Όσο πιο γρήγορα καταλάβει η Δύση, ότι βαδίζει στα χνάρια των ΗΠΑ με τις χαμένες υποθέσεις (της) στην Κορέα και στο Βιετνάμ, τόσο το καλύτερο για τις ανθρώπινες απώλειες, αλλά και τις υποδομές της Ουκρανίας εν γένει. Και τώρα να σταματήσει ο πόλεμος, ήδη θα χρειαστούν πολλά χρόνια, για να επανέλθει η χώρα στην προτέρα κατάσταση.
Δεν παραξενεύομαι. Προφανώς ξέχασε, ότι έχει υπογράψει ο ίδιος νομοθεσία το 2022, η οποία απαγόρευε στις περισσότερες ομοσπονδιακές κυβερνητικές συσκευές να έχουν εγκατεστημένη την εφαρμογή. Σε λίγο, θα ξεχάσει γιατί συμμετέχει στην προεκλογική καμπάνια και για ποιον. Τον έχω ικανό, να κουνάει σημαιάκια από κάτω ενθουσιασμένος για τον υποψήφιο και να αναρωτιέται ποιος είναι και γιατί αργεί να ανέβει στο βήμα.
Ε, αφού το είπε και η Διεθνής Αμνηστία, όποιος από τους «υπεύθυνους» -καιρός να απευθυνθούμε στον Μπαμπινιώτη να βρούμε την κατάλληλη λέξη, έχω βαρεθεί τα εισαγωγικά- έχει γάτα σπίτι του ή του γείτονα, θα την βάλει να κλάψει. Δυστυχώς, η υπόθεση της Πύλου, από ένα σημείο και μετά, δεν «παίζει» καθόλου και έχει ξεχαστεί, ενώ προβάλλεται καθημερινά και έντονα, άλλο θέμα, ήσσονος σημασίας.
Πριν 4-5 μέρες το 1981, έκανε για πρώτη φορά εμφάνιση στα δισκοπωλεία του νησιού, το άλμπουμ του αγαπημένου της στήλης, Φίλιππα. Ας τον τιμήσουμε, ακούγοντας αυτή τη θεματάρα.
