Όχι κύριε Τουσκ, η Ευρώπη δεν έχει εισέλθει σε μια «προπολεμική εποχή» μόνη της. Εσείς τη βάλατε. Ο θεός ξέρει βέβαια, τι σκοπιμότητα έχει (και) αυτή η δήλωση. Αν και το μικρό όνομά του, παραπέμπει στην γνωστή πάπια, μάλλον για λαγός της Ούρσουλας και των άλλων «γερακιών» της Ε.Ε., μου κάνει.
Πάτος στην αγοραστική δύναμη η Ελλάδα, στις χώρες με τα πιο φθηνά εργατικά χέρια, πάλι η Ελλάδα. Συνεπώς, λογικό το ένα, να εφάπτεται του άλλου.
Μου θυμίζει το γνωστό παραμύθι με τον Χότζα, που δεν τάιζε τον γάιδαρό του από τσιγκουνιά και όταν ο φουκαράς δεν άντεξε και πέθανε από ασιτία, φώναζε ωρυόμενος μετά πάνω από το πτώμα του, «ζήσε Μάη μου, να φας τριφύλλι».
Για κάτι τέτοια, αλλά και για πολλά άλλα, δήλωσε η κυρία Καρυστιανού, ότι αυτές οι τρείς ημέρες – όσες δηλαδή, διήρκεσε η πρόταση δυσπιστίας – ήταν από τις χειρότερες κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις, που έχει δει.
Τι είδε και τι άκουσε η κυρία Καρυστιανού; Κοκορομαχίες, που δεν είχαν καμία συνάφεια με την τραγωδία και τον αέναο αγώνα όλων για τα ψηφαλάκια, με όχημα τα Τέμπη αυτή τη φορά, αύριο για κάτι άλλο, φληναφήματα εκατέρωθεν και «όπου βγει».
«Έξω, πάμε καλά». Ή όταν ο Μητσοτάκης κινείται εκτός προστατευμένου περιβάλλοντος.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο ο Ταμήλος, γιατί ανέκαθεν ήταν γραφικός και έλεγε βλακείες και καλά έκαναν – κρατώντας τα προσχήματα – και τον διέγραψαν. Με τους 22000 ψηφοφόρους του Καραμανλή που τον ξανά έβγαλαν βουλευτή, έχουν κάποιο πλάνο;
Ρητορικό βέβαια το ερώτημα. Γιατί και αυτοί, αν και δεν έχουν το δημόσιο βήμα του Ταμήλου, πάνω κάτω τα ίδια σκέφτονται.
Γενικά, το ‘χουν στο αίμα τους οι Βρετανοί, να κλέβουν μνημεία και εκθέματα. Κι αν δεν έχουν από πού να κλέψουν, κλέβει ο ένας από τον άλλον. Πρώτα φεύγει η ψυχή λέει ο λαός και μετά το χούι.
Ούτε στον πάτο, έχουμε πρωτιά. Μας το χάλασαν οι Βούλγαροι. Όμως, είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε – χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια – να τους μοιάσουμε.
Ευτυχώς που υπάρχει και αυτός ο ISIS για τα άλλοθί τους. Και αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον επινοήσουν.
Γενέθλια χθες 30 του Μάρτη, για τον τεράστιο Έρικ Κλάπτον που γεννήθηκε το 1945 στο Ρίπλεϊ της κομητείας του Σάρεϊ στο σπίτι των γονέων της ανύπαντρης μητέρας του.
