Μπάιντεν: «Η μνήμη μου, είναι χαρά». Και σας διαβεβαιώνω, πως θα είμαι πρόεδρος του Κονγκό και την επόμενη τετραετία.

Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε το πηλίκιο αλλιώς.

Ιδρύει ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο, τα δημόσια. Όχι, δεν είναι αλαλούμ, ούτε τρικυμία εν κρανίω του υπουργού Παιδείας. Η στήλη, έχει την εξήγηση, μην παρεξηγείτε τον άνθρωπο.

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, με νόμο, δεν θα έχουν κυλικεία και οι «φοιτητές» τους, θα πηγαίνουν κατ’ αποκλειστικότητα,  να αγοράζουν τυρόπιτες και «κουκουρούκου» από τα δημόσια, που αυτά έχουν.

Ε, μέρος των εσόδων από τα κυλικεία θα διατίθεται στα δημόσια πανεπιστήμια, προς ενίσχυσή τους. Μόλις κλείνει το  μαγαζί ο κυλικειάρχης, θα ανεβαίνει στον πρύτανη, να του ακουμπάει τον παρά. Εύκολο!

Για αυτό, αγαπήσαμε Άνι και αγαπάμε ακόμη. Για αυτό και το τραγουδάκι της στήλης, θα είναι ένα δικό της, σήμερα.

Τελευταία «απόδραση».

Κόρακας κοράκου…σουβέρ θα  κάνει την επιστολή: 
–  « Το καφεδάκι σας, κυρία Ούρσουλα».
– «Να, άστον εκεί πάνω παιδί μου». (σσ: στην επιστολή).

Άστα αυτά. Ας έλεγες «όχι». Κι αν επέμεναν, να έβγαινες να το καταγγείλεις!

Εγώ νομίζω -αν και δεν είμαι στρατιωτικός αναλυτής- πως το μέτωπο, θα ξεκολλήσει μόνο με την χρήση μαχητικών ιπτάμενων δίσκων. Με εξοπλισμούς από την Γη, το παιδί, δεν το πολυέχει. 

Ο Σούνακ, περί άλλου μωρού τυρβάζει και δεν του περισσεύουν παράδες για τα δικά του. Είναι ο ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός, χρυσό μου.

Ψάχνει η επιστήμη να προσδιορίσει τι είδος είναι αυτό, που κάνει τέτοια πράγματα.

Οι πρώτες έρευνες, οδηγούν σε υβρίδιο: το πρώτο μισό, είναι «άνθρωποι». Το άλλο  μισό, το ψάχνουν. Ζώα δεν είναι, γιατί αυτά, ό,τι κάνουν το κάνουν για  επιβίωση, να προστατέψουν τα μικρά  και την περιοχή τους. Τέρατα δεν είναι, γιατί και αυτά είναι αποκυήματα της ανθρώπινης φαντασίας, σε παραμύθια για μικρά παιδιά. Όταν οι επιστήμονες, καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα, θα σας ενημερώσουμε.

…To τραγουδάκι από Άνι που υποσχεθήκαμε.